Dunia masih indah.

Tak ada awek, tak apa. Lepak je dengan budak perempuan mana-mana buat kawan.
Tak dapat makan, tak apa. Kecek kawan sikit kalau tak tau malu.
Tak boleh sorang-sorang, tak apa. Selit je masuk dalam Facebook, atau pun lepak je dengan kawan-kawan baik, lepas tu pergilah borak tak ingat.
Tak mampu nak multi-tasking, tak apa. Tinggalkan kejap kerja-kerja tu; sebab diri sendiri lagi penting.
Tak banyak benda best, tak apa. Kita ada akal, kan? Kita sendirilah jadikan hidup ni best.
Tak boleh tengok orang sedih, tak apa. Kau masih gembira, dan kau kena bersyukur.
Tak boleh gembira, tak apa. Kau masih ada banyak alternatif untuk hiburkan hati.
Tak boleh kena kutuk sikit, tak apa. Ada orang lagi tak best dari korang.
Tak boleh susah sikit, tak apa. Ada orang lagi susah daripada kau.

Tak mau ingat mati, tak apa. Nanti, bila dah mati insya-Allah syurga menanti, lepas tu hidup kekal abadi (harap-haraplah aku dan kau layak, kan?).
Tak boleh dengar pasal kematian, tak apa. Kau masih lagi menyedut oksigen, dan kau kena bersyukur.
Masih indah dunia ni, kan?
Walaupun sekarang ni perlahan-lahan nak merekah sampai dah tak ada apa-apa?

In the end, it doesn't even matter.
So, live everyday as if it were your last days.